اصلاعات فیلم: کارگردان:سعید سهیلی،نویسنده:مهدی علی میرزائی،بازنویسی:سعید سهیلی،نگارش نهایی:مهدی نژاد محمدیان،سعید سهیلی،مدیر فیلمبرداری: تورج منصوری،تدوین:کاوه ایمانی،موسیقی:ناصر چشم آذر،طراح صحنه و لباس: عباس بلوندی،طراح گریم:مهری شیرازی،صدابردار: آرش برومند،صداگذار: فرامرز ابوالصدق،مدیرتولید: رضا نوروزی،برنامه ریز: علی افشین راد،دستیار کارگردان: علی مردانه،منشی صحنه: بهناز تاجیک،عکاس: صبا سهیلی، بازیگران: حمید فرخ نژاد،پولاد کیمیایی،ساعد سهیلی،نیوشا ضیغمی،سحر قریشی،میرطاهر مظلومی،اصغر سمسارزاد،سینا سهیلی،بهزاد اشکان،گیتی معینی،ناصر گیتی جاه،یاشا دولت پناه و جمشید هاشم پور،تهیه کننده: سعید سهیلی
خلاصه داستان:سه جوان جنوب شهری است که برای به دست آوردن پول دست به کار خطرناکی می‌زنند..
پوستر جنجالی گشت ارشاد
چند روز بیشتر به پایین آمدن کرکره اکران دومین فیلم تقریبن توقیف شده ی اکران نوروز باقی است که نقد و بررسی این فیلم را در کافه آغاز می کنیم.
سعید سهیلی که با فیلم خوبی چون مردی شبیه باران خود را به عنوان یک کارگردان صاحب اندیشه و سبک معرفی کرده بود، هر سال که از سال 75 دور میشویم بیشتر استعداد فیلمسازی اش را برای ساخت فیلم هایی که به راستی فیلم نیستند و تنها بدرد نمایش خانگی آنهم در دور هم های جمعه فامیلی می خورد می سوزاند. -به فهرست چارچنگولی،چهار انگشتی-ازدواج در وقت اضافه و… نگاهی بیندازید!-
پولاد کیمیایی،حمید فرخ نژاد،ساعد سهیلی در گشت ارشاد
داستان یک نگاه انتقادی به وضع موجود تقابل مذهب با مدرنیته و نگاه غلط حکومت به جوانان و به عکس، سعی در زدن به میخ و نعل همزمان می کند. اصولن در روابط انسانی بین کاراکتر های فیلم، داستانک ها و داستان اصلی اول-پول از اخاذی درآوردن- و داستان اصلی دوم-به یک مرد متجاوز درس عبرت دادن- هیچ منطق خاصی نمی بینیم و دلیل محکمی برای همراهی شخصیت زن فیلم-باز هم ستم کشیده و مورد آزاد جنسی واقع شده- با تیم حاج عباس مشاهده نمیکنیم.
داستان خوب آغاز می شود تا دقیقه ی 25 هم ریتم تند و تدوین خوب کاوه ایمانی به جذاب شدن فیلم و سکانس های بعضن زائد کمک می کند اما از دقیقه 30 به بعد فیلم از نفس می افتد و غرق در ایده ی اولیه در حال تقلا برای رسیدن به موضوع و داستانی است ماهاراجایی-هندی- که برای آن ایده ی بکر را هم قربانی می کند. این فیلم با کمی وسواس بیشتر و داستان بر طبق همان ایده -گشت ارشاد قلابی- و روابط بین انسانها و نشان دادن خودمان به خودمان می توانست حرف های بسیار جدی پس ِ شوخی بزند و بسیار موفق تر از این ملغمه ای باشد که از یک نام و ایده و پلاک اغاز میشود در آخر پایان بندی به سبک ایرج قادری-فیلمقارسی- تحویل تماشاچی می دهد که باز هم در نمی آید، اشفته بازار ذهن کارگردان برای پایان بندی فیلم که اصولن منطقی بین روایط های موازی و ایده ی اولیه مشاهده نمیشود.
از نقاط قوت این فیلم می توان به فیلمبراری تورج منصوری و تدوین کاره ایمانی و کارگردانی خود سهیلی اشاره کرد. بازی خوب و روان و باور پذیر حمید فرخ نژاد که نشان داده طی این سالها بازیگری است که باید به او و هنرش احترام گذاشت.
و مهمترین نقطه ضعف این فیلم -با این مماشاتی که با شوخی های گزنده اش شده و باعث تعجب است- ایده ی خوب اما ایده پردازی و قصه نویسی و فیلمنامه بسیار ضعیف و سوزاندن یک فرصت تاریخی دیگر در سینمای از نفس افتاده ی ما.
-روز بعد نقد وبررسی انتهای خیابان هشتم را در کافه پیانو از دست ندهید…-
